سید حسین علم الهدی، شهید قرآن..!

انتشار به مناسبت محکوم کردن اهانت به قرآن کریم ..

*متن قابل کپی در ادامه عملیات*برای آشنایی با ابعاد مختلف زندگی این شهید والامقام می توانید کتاب زیبای  " سفر سرخ "  بصورت  pdf  را با کلیک روی عکس زیر دریافت نمایید.(هدیه سه صلوات)

طلوع کرده مرا محو مشرقم کرده

چه خوب با دل و راهش مطابقم کرده

منو شهید و قرارش،وَ راه بی پایان

به شوق یک نظر از خویش عاشقم کرده..

شادی اروح طیبه شهدا و امام شهدا فاتحه و صلوات***

بنی‏ صدر دستور داده بود که باید نیروهای مستقر در هویزه عقب‏ نشینی کنند و به سوسنگرد بیایند. حسین می‏گفت: هویزه در دل دشمن است و ما از اینجا می‏توانیم به عراق ضربه بزنیم. شخصاً با بنی ‏صدر هم صحبت کرده بود. وقتی که دید راه به جایی نمی‏ برد، نامه ‏ای به آیت‏ الله خامنه ‏ای نوشت و گفت که تعداد اسلحه ‏های ما از تعداد نیروها هم کمتر است، ولی می‏مانیم!چهارم دی 1359 بیست تا سی نفر از جوانان با دست خالی، اما با دل استوار از ایمان و توکل، مقابل دشمن تا دندان مسلح ایستادگی کردند. هیچ کس زنده نماند!عراقی‏ها با تانک از روی اجساد مطهر شهدای هویزه گذشتند، طوری که هیچ اثری از شهدا نماند. بعدها جنازه ‏ها به سختی شناسایی شدند. حسین را از قرآنی که در کنارش بود شناختند. قرآنی با امضای امام خمینی(ره) و آیت‏ الله خامنه‏ ای.نیمه‏ هاى شب بود که نهج البلاغه می‏خواند. من نگاه کردم به ایشان، دیدم چهره ‏اش برافروخته شده و دارد اشک می‏ریزد. من با زیر چشم، شماره صفحه نهج البلاغه را نگاه کردم و به ذهن سپردم پس از مدتى، سید حسین نهج البلاغه را بست و براى استراحت به بیرون رفت. من صفحه نهج البلاغه را باز کردم، دیدم همان خطبه‏ اى است که حضرت على (ع) در فراق یاران باوفایش ناله می‏کند و می ‏فرماید : أین َ عمار؟ أین َ ذوالشهادتین؟ کجاست عمار؟ کجاست...