- ۳۰ نظر
- ۱۲ اسفند ۰۳ ، ۰۵:۲۸
از شرمندگی چیزی ندارم که بگویم فقط این را می خواهم مراببخش که هنوزم که هنوز است حضور شما را درک نکرده ام ...
گناهانم زنجیر به پاهایم زده و پرده بر چشمانم افکنده و نَفسَم افسارم را در دست گرفته....
آقا جان مددی کن تا آزاد شده دست شما باشم...