از "دیانا تا فاطــمه"

متن قابل کپی در ادامه عملیات

 آخرین روزهای سال 88 فرزند ما به دنیا آمد. قرار شد اگر پسر بود نامش  را من انتخاب کنم. اگر هم دختر بود همسرم!  فرزند ما دختربود. همسرم پس از جستجو در کتابهای اسم و... نام عجیبی را انتخاب کرد.  اسم دختر ما را گذاشت: دیانا!!!  خیلی ناراحت شدم ولی چیزی نگفتم. وقتی همه رفتند شروع به صحبت کردیم.خیلی حرف زدم. از هر روشی استفاده کردم اما بی فایده بود،  به  هیچ وجه کوتاه نمی آمد. گفتم:آخه اسم قحطی بود. تو که خودت مذهبی هستی! لااقل یه اسم ایرانی انتخاب کن. دیانا که انتخاب کردی  یعنی الهه عشق رُم! وقتی هیچ راه چاره ای نداشتم سراغ دوست  عزیزم رفتم. به تصویر محمد خیره شدم و گفتم:محمد جان اینطور نگاه نکن! این مشکل رو هم باید خودت حل کنی!صبح روز بعد محل کار بودم، همسرم تماس گرفت، با صدایی بغض آلود گفت: حمید، بچه ام!رنگم پریده بود. گفتم: چی شده؟ خودت سالمی؟! اتفاقی افتاده؟!همسرم گفت: چی می گی؟! بچه حالش خوبه! اگه تونستی سریع بیا!***فرمودند: شما ما را دوست دارید؟ گفتم: خانم جان، این حرف رانزنید. همه زندگی ما با محبت شما خانواده بنا شده.بعد گفتند: این دختر شماست؟برگشتم و نگاه کردم: شوهرم و شهید تورجی در کنار دخترم نشسته بودند، با هم صحبت می کردند.آن خانم مجلله پرسید: اسم فرزندت چیست؟من یکدفعه مکثی کردم و گفتم: فاطمه !!!بعد هم از خواب پریدم! حالا این شناسنامه را بگیر و برو! اسم فرزندم را درست کن....