جامانده از اربعین..

*متن قابل کپی در ادامه عملیات*زمزمه حضرت رقیه با امام حسین علیه اسلام- با نوای خادم الشهدا(برای دریافت کلیک کنید) آه، باز چهل روز پیش در عاشورا، ندای«هل من ناصر»حسین بلند شد و کسی که جواب او را داد، شش ماهه بود.چرابه اندازه چهل روز معرفت نداشته ام که باز هم حسین اربا اربا شود ومن در عوض، سینه زن باشم،کاش و ای کاش...گلوی تو بریده است و من سربر بدن دارم جگر تو سوخته و من سیرابم، اصلا با چه رویی من بر این خاک راه می روم..!!!مگر نه اینکه خون و گوشت تو این خاکها را لاله گون نموده است،آیا من به وادی ایمن وارد شده ام که باید با پای برهنه همچون موسی وارد گردم؟آیا من به جمع ملکوتیان راه یافته ام که در آنجا تمامی قدسیان پذیرای زائران هستند؟آری ما توابین دروغگویی هستیم که هرسال شاهد ذبح شدن تو هستیم و دوباره برای تو گریه میکنیم...ای زنده همیشه جاوید که بعد از تکه تکه شدن نیز دست از هدایت و نجات انسانها بر نداشته ای!برایم بگو:ای قرآن ورق ورق شده و ای قرآن نیزه سوار،ای روشنائی تنور خولی،ای ماه شب چهارده که در روز روشن نور ازخورشید ربودی...برایم بگو: همچنان که به زینب در کنار دروازه گفته ای؟چه گفتی به سه ساله ات که ساکت شد؟چه گفتی که مجلس یزید را به هم ریختی؟چه گفتی که مسیحی ایمان آورد؟چه نشان دادی در دیر راهب که راهب،عارف بلکه عاشق شد!؟به حُر چه نشان دادی که سرور عالمیان شد؟چه نشان دادی به زهیر عثمانی مذهب که آنگونه ره صد ساله رادر یک شب پیمود؟ای سلطان بی سپاه، ای چوب خیزران خورده،من جا ماندم ! واکنون سرگشته باکاروان زینب و بدون رقیه جانت  به دنبال سر تو راه افتاده ام تا بلکه آدمم کنی... میدانم آقا که نپذیرفتن من از بدبختی خودم هست...